Nog twee boomtoppen van de oerboom, die zeker 300 jaar oud is, groeiden uit de zandheuvel maar Eunice liet één knappen. De stam belandde in stukken op de grond.

Van generatie op generatie werd het verteld: een sage over de oeroude boom van Appelscha. Een boom die in de Bosberg leeft. Een eik die honderden jaren geleden op die plek groeide en ondergestoven werd door stuifzand. Daardoor zouden alleen de boomtoppen nog zichtbaar zijn.

De Bosberg is een stuifduin van twintig meter hoog. Eenmaal op de top van de heuvel komen ze in het zicht: twee stammen die beide scheef de andere kant op groeien. Inderdaad alsof ze samen een kruin van een gigantische boom hebben gevormd. De sage, die eigenlijk pas in 2015 onderzocht werd door middel van DNA-onderzoek, blijkt te kloppen. Deze twee stammen blijken hetzelfde DNA te hebben. Ergens ver onder de top van de Bosberg zitten deze twee stammen aan elkaar vast. Normaal sterft zo’n stam onder de grond af vanwege een te kort aan water en lucht. Maar bij deze oereik lijkt dat niet het geval. Aan de steile zijkant van de Bosberg zitten nog veel wortels van de boom. Gedacht wordt dat de eik hierdoor nog genoeg water en lucht krijgt om in leven te blijven.

Hoe oud de boom is weet niemand, maar op historische kaarten uit het Drents Archief uit 1767 wordt al melding gemaakt van deze bewuste boom op deze plek. Rond die tijd bestond het Drents-Friese Wold nog niet. Er lag toen een heidegebied vol zandverstuivingen, zoals op de Kale Duinen nog zichtbaar is.

Op Twitter vraagt een boswachter om hulp om de boom te behouden.