De Hildenberg: het eerste en laatste gerevitaliseerde vakantiepark?

FOTO LOURENS LOOIJENGA

FOTO LOURENS LOOIJENGA

Wethouder Marian Jager-Wöltgen laat voorlopig andere vakantieparken in Ooststellingwerf met rust. Ze richt haar pogingen om parken levensvatbaar te houden vooralsnog alleen op park De Hildenberg in Appelscha. Maar toch wil ze vanuit deze pilot wel een plan van aanpak halen voor de andere parken, die ook zij niet vergelijkbaar vindt. Ieder park bevindt zich in een andere situatie en vraagt om een eigen aanpak. Wat is dan de waarde van een pilot? Toch stemde de raad er in grote meerderheid mee in. Er is 75.000 euro beschikbaar gesteld.

De raadsvergadering van dinsdagavond werd voor de wethouder niettemin een moeilijke bevalling. Er is begrip in de raad dat ze op een relatief nieuw park als De Hildenberg geen permanente illegale bewoning van recreatiewoningen accepteert. De situatie en omstandigheden van park De Hildenberg zijn wat dat betreft uniek en daarmee niet representatief voor andere parken, zo stelt ook het college in het raadsvoorstel. Maar het beleid dat nu werd voorgesteld geldt toch echt deels voor de hele gemeente. Nieuwe bewoners op alle vakantieparken krijgen voortaan een brief, waarin de spelregels en sancties worden uitgelegd als ze er te lang wonen.

Volgens gemeentelijke gegevens was in maart meer dan 1/3 van de 489 recreatiewoningen in Ooststellingwerf permanent bewoond. En de gemeente doet daar al vijftien jaar helemaal niks aan. Maar nu de provincie geld geeft voor een pilot gaat er dus wat gebeuren. Alleen juridisch is het onhoudbaar om na vijftien jaar gedogen op de andere parken nog in te grijpen, zo zei jurist en onafhankelijk raadslid Simon ter Heide. ‘Het is een slecht doordacht plan.’ De wethouder zei helemaal niet van plan te zijn om op die andere parken nu al wat te doen. ‘We gaan van de pilot leren en dan kijken we wel verder.’

‘Maar we moeten wel kraan dichtdraaien bij nieuwe vestiging op alle vakantieparken. Het zou raar zijn om die bewoners te laten lopen, dat is pas rechtsongelijkheid.’ Maar ook dan hebben de oudere permanente bewoners nu ineens wel een woning die bij verkoop veel minder waard is geworden. Die is alleen te verkopen als recreatiewoning. Het gaat rechtszaken regenen, zo zei Ter Heide. ’En dan blijft de gemeente niet overeind. Ook nieuwkomers zullen de rechter wijzen op vijftien jaar niks doen.’ De onrust is groot op de parken. Berend Leistra meldde dat er in het verleden zelfs brieven zijn gestuurd waarin mensen toestemming kregen permanent in een recreatiewoning te wonen.

Wolter Slager van Wij Lokaal vindt dat de gemeente daarom ook aan de slag moet met juist legalisering van permanente bewoning op parken waar recreëren allang niet meer aan de orde is. Wanneer vakantieparken niet vitaal zijn is het interessant om deze afweging te maken, zo vindt de Rijksoverheid inmiddels ook, wetende dat er woningnood is. Maar dat ligt bij veel gemeenten gevoelig. Met het toestaan van permanente bewoning ontstaat er schaarste aan recreatieve verblijfplaatsen en ontwikkelen zich daarnaast woonwijken op plekken waar, zonder aanwezigheid van een vakantiepark, nooit een woonwijk zou komen.

Maar hoe realistisch is het in Ooststellingwerf nog om de toeristische functie van recreatieparken nieuw leven in te blazen? Neem bungalowpark Molenbosch in Oldeberkoop. Het is voor diverse fracties zeer onwaarschijnlijk dat daar ooit weer een goedlopend vakantiepark herrijst. Ooststellingwerfs Belang en het CDA prezen niettemin de moed van het college om het onderwerp op te pakken. Simon ter Heide voorspelt dat na de pilot De Hildenberg het hele idee van revitalisering van parken doodbloedt.