Weblog
Het was in mijn jeugd ondenkbaar dat roken zo in de ban zou worden gedaan als nu het geval is. Gaat het met vuurwerk afsteken dezelfde kant op?
Naarmate de tocht der tochten langer op zich laat wachten, wordt de kans op een Stellingwerfse winnaar steeds kleiner.
Er zijn gelukkig nog mensen die uit eigen ervaring iets over de Tweede Wereldoorlog kunnen en willen vertellen. Zelden kreeg ik zoveel reacties op een column als die van de vorige keer .
Zijn er nog mensen die zich de bevrijding van Oost- of Weststellingwerf goed kunnen herinneren en daarover in onze krant hun verhaal willen doen? Ik wil graag met hen in contact komen.
Zwarte Piet en voetbal hebben overeenkomsten. Iedereen heeft er verstand van en discriminatie is een heikel gesprekspunt.
Een afgelegen boerderij waar volwassen kinderen tegen hun wil jarenlang zijn opgesloten. Ruinerwold was de afgelopen week wereldnieuws, maar waarom zou zoiets in de Stellingwerven niet kunnen gebeuren?
‘Klootzak.’ Alle blikken gingen mijn richting uit, maar de man die zijn scheldwoord vanaf de volgepakte publieke tribune de volle raadszaal inslingerde zat dan ook precies op de stoel achter mij.
Dat de tijd vliegt, werd me deze week weer eens duidelijk.
Wij hebben thuis de liefste hond van de wereld.
Internet is een actuele bron van al het nieuws, maar het worldwide-web kan je ook makkelijk op het verkeerde been zetten.
Er is niets nieuws onder de zon. We zijn weer in de zogeheten komkommertijd beland.
In de eerste aflevering van het televisieprogramma Zomergasten was misdaadverslaggever John van der Heuvel te gast. Hij vertelde ondermeer hoe hij zijn verhalen opdoet in het criminele milieu.
Misschien heb ik er een te gevoelige antenne voor, maar als iemand met ‘oude jood’ wordt aangesproken, voel ik mij er behoorlijk ongemakkelijk bij.
Het is altijd leuk om tijdens vakantie in het buitenland een onderwerp te vinden dat in onze Stellingwerfse kranten past. Dit jaar was ik in Zuid-Frankrijk, waar een dorp aan de Rhône veel overeenkomsten vertoont met Noordwolde.
Een echte liefhebber van het Eurovisiesongfestival ben ik niet. Toch keek ook ik zaterdagavond laat ademloos naar de uitslag die ons land eindelijk weer de zege opleverde.
Rond 4 en 5 mei is er in en buiten de Stellingwerven weer veel georganiseerd.
‘Dat is de charme van de leeftijd’, zegt mijn moeder meestal als ze iets vergeten is. Als 92-jarige heeft ze recht van spreken. Ik teken er direct voor als mijn geheugen op die leeftijd nog zo goed is als die van haar.
Het is u waarschijnlijk opgevallen dat de papieren editie van deze krant er sinds vorige week anders uitziet. Maar wat is er nu precies veranderd?
Zuidoost Friesland moet door toeristen als één aantrekkelijke regio worden ervaren. Daarom hebben de vijf betrokken gemeenten, waaronder Oost- en Weststellingwerf, de handen ineen geslagen. In elke gemeente komt een denkbeeldige poort waarmee het achterland wordt ontsloten.
Hoe trots zijn wij op de Stellingwerven? Net zo trots als een Fries op Friesland?
Af en toe duikt er een jeugdheld in mijn columns op, die niks met de Stellingwerven heeft te maken.
‘Kennis voorwenden’ was één van de wijze lessen die ik als beginnend journalist ooit kreeg van mijn twee weken geleden overleden oud-collega Anne de Vries.
Je kunt het je niet voorstellen, maar er zijn in en buiten ons land veel mensen die de holocaust ontkennen.
