Bij u in de buurt!
Een onschuldig iemand jaren in de gevangenis zetten of iemand vrijspreken die vreselijke misdrijven op zijn kerfstok heeft. Ik ben blij dat ik geen rechter ben.
De onderwerpen voor mijn column “Natuur om de hoek” betreffen altijd dieren of planten die in de buurt van mijn woonplaats voor kunnen komen. Nu is het voor mij niet altijd mogelijk om letterlijk om de hoek op zoek te gaan naar een geschikt onderwerp. Zoveel natuur komt daar (helaas) niet voor, dus ik zoek logischerwijs in een grotere straal rondom Koekange.
We schrijven 2005. Een 21-jarige Nederlandse zwemmer belandt met een hoge dwarslaesie in Portugal in een ziekenhuis.
Ooststellingwerf staat met 3-0 voor. Willem-Alexander bezocht die gemeente in de afgelopen jaren al drie keer, terwijl buurgemeente Weststellingwerf nog geen enkele keer door de koninklijke hoogheid werd aangedaan.
Het is me het zomertje wel geweest. Nu niet er op uit naar verre streken. We zeiden tegen elkaar: op vakantie gaan is fantastisch, maar steeds op je hoede moeten zijn en mondkapjes voor doet er afbreuk aan. Dus bleven we in de achtertuin. Een echte staycation.
Over privacy is de laatste jaren veel te doen. Ook wij als krant hebben regelmatig met de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) te maken.
Tegenwoordig zijn er op tv regelmatig programma’s over het overleven in de wildernis. Nu is het voor ons Nederlanders niet bijster interessant hoe we kunnen overleven in een tropisch regenwoud of in een woestijn. Maar stel dat je ergens in West-Europa verdwaald in de wildernis, dan kan het handig zijn waar en wat je zou kunnen drinken en eten.
U kent dat versje vast wel… Tien kleine visjes zwommen naar de zee. Nee, zei de, moeder, ik ga niet mee. Ik blijf liever in die vieze oude sloot, want in de zee daar zwemmen haaien en die bijten je… blub, blub. Negen kleine visjes…
Bingewatchen. Voordat het corona-virus de wereld in z’n greep kreeg, wist ik niet wat bingewatchen is, maar nu doe ik het zelf.
Thuis heb ik een aantal kippen. Zonder haan, want ik wil geen problemen met mijn buren. Het zijn Wyandotte en Barnvelders, maar dan de krielversie.
Uit een gelovig nest komen. Deze uitdrukking wordt vaak gebruikt voor mensen die niet (meer) naar de kerk gaan, maar waarvan bekend is dat ze wel gelovig zijn opgevoed.
De vakanties in het Noorden zitten erop. Het normale, dagelijkse leven is weer begonnen. Maar terug bij het oude zijn we nog lang niet.
“Vertrouw op de HERE met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet. Ken Hem in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken.” Spreuken 3: 5 en 6.
Is het een goed idee om elders niet gewenste beelden in Oldeberkoop te verzamelen en opnieuw te plaatsen?
De Belgische kunstschilder René Magritte is wereldberoemd geworden met zijn eind twintiger jaren geschilderde ‘La trahison des images’ (Het verraad van de voorstelling).
Ik heb, zo over het algemeen, nogal last van mijn inschattingsvermogen. Beter gezegd aan mijn gebrek aan inschattingsvermogen. Of nog preciezer: aan besef van mijn gebrek aan inschattingsvermogen.
Het was voor mij een vakantie om nooit te vergeten. Maar dan niet in de gunstige zin van het woord.
Op het gebied van de heraldiek wijkt Frankrijk van haar buurlanden enigszins af. Terwijl in verschillende landen allerlei bijzondere dieren en vogels op hun wapens voorkomen, moeten zij het doen met een aantal lelies.
De huisarts en het antwoord
Een van de onderdelen van mijn biologiestudie in Wageningen was de verplichte excursie van drie weken naar de Pyreneeën. Dat was eind jaren zeventig en ik was tot dan toe slechts één keer net over de grens in Duitsland geweest. Je kunt je vast indenken dat ik, toen de bergen naderde, toch wel onder de indruk was.
Natuurlijk. Een open deur. Sommige bedrijven hebben het zwaar. En sluiten tot hun grote verdriet de deuren. En ja, ook een open deur. Andere bedrijven spinnen nu goed garen. In de krant lees ik wel eens het woord solidariteit.
Afgelopen zaterdag stond er een fraai interview in de NRC: Bas Heijne in gesprek met de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Elaine Pagels.
